ام و در دل تنگم گله هاست ،

آه ! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد

بدان آن هوای دل من است که به یادت می وزد . . .

همیشه می گفتند ترک عادت موجب مرض است

اما اینبار موجب مرگ میشود ترک عادتِ با تو بودن . . .

گاهی بعضی حرف ها ریتم ندارند ، آهنگ ندارند …
اما خوب که گوش کنی درد دارند

برای رسیدن به سرزمین عشق ، پلی لازم بود و عبوری ؛ پل شدن سهم من بود و عبور سهم او …

بر من مدم ، خاکسترم گر به باد رود سرخی ام را تاب نخواهی آورد …
بگذار گمان کنی خاموشم

گفتند محبت کن ، از محبت خارها گل میشود …
محبت کردم اما هیچکس گل نشد ؛ فقط خارم کردند

حالم توپ است …
حال همان توپی را دارم که افتاده در خانه ی همسایه ای که تهدید کرده اگر بار دیگر بیفتد با کارد پنچرش میکنم

من که نقاشی ام تعریفی ندارد
لااقل خودت راهت را بکش و بـــــرو !!

من از عشق گفتم

تو مدل ماشینم را پرسیدی

من از محبت گفتم

تو محل زندگیم را پرسیدی

من از دوست داشتن گفتم

تو وضعیت حسابِ بانکیم را جویا شدی

من از ارزش ها گفتم،ارزش هایی که قیمت ندارند،امّا تو

تو قیمت ارزش ها را با اهن و کاغذ برابر کردی . . .

ازدریا پرسیدن عشق چیست، گفت:خشكیدن........از گل پرسیدن عشق چیست، گفت:پرپر شدن........ از زمین پرسیدن عشق چیست، گفت: لرزیدن............. از آسمون پرسدین عشق چیست، گفت: باریدن..........از انسان پرسیدن عشق چیست،ناگهان ندایی از درونش گفت:جدایی

گاهی نمیشه دست از دوست داشتن یکی برداشت

حتی وقتی ازش متنفری ...!

نه مهربانی تو را میخواهم ، و نه دلسوزی های تو را
نمیبخشم آن قلب بی وفای تو را
بگذار در حال خودم باشم
به تنهایی بیشتر از تو ، نیاز دارم
پس بگذار با تنهایی تنها باشم
در خلوت خویش با غمها باشم
نمیخواهم دوباره بازیچه دست این و آن باشم