غربت آن نیست که تنها باشی، فارغ از فتنه ی فردا باشی
غربت آن است که چون قطره ی آب، در پی دریا باشی غربت آن است که مثل من و دل، در میان همه کس یکه و تنها باشی.
نظرات شما عزیزان:

دوستی افت جان است گران می گذرد.
پاسخ:ممنونم

کـدام هـنـدسه ترسیـم می کـند کـرمـت را
کـتاب عـمر تو را با چه مایه ای بنـویسـم
کـدام گوشه نهادم دو دست چون قـلمت را
شروع میکنم امشب دوباره روضه بخوانم
کجا گـذاشته ام مشک و شانه و عـلمت را
تو با چه زوایه هایی گـذشـتی از بغـل آب
چگونه وفـق دهم نغمه های زیرو بمت را
چگـونه شـد که تو بی آب آمـدی ز شریعه
نـدیـده ام که یک بار بـشکـنی قـسـمـت را
و بنـد می زنـد آن جا زنی که قـبـر نـدارد
به دسـت های کـبودش شکـسته عـلمـت را
پاسخ:کامنت هات خیلی قشنگ بودن ممنونم
سلام ممنونم واقعا زیبا بود. کامنت فوق العاده زیبایی بود. بازم ممنونم پاسخ: